Hürriyet Dergi

Bir zamanlar, uzak diyarlarda, Neşeli Orman’ın derinliklerinde, Minik Mavi Yaratık yaşardı. Adı Mimo’ydu. Mimo, ormanın en neşeli ve en meraklı yaratığıydı. Küçük, mavi tüylü bir vücuda sahipti ve büyük, parıldayan gözleriyle dünyayı keşfetmeye bayılıyordu.

Bir gün, Neşeli Orman’da büyük bir sıkıntı başladı. Ormanın yaşam enerjisi gitgide azalıyordu. Bitkiler solmaya başlamış, kuşlar ötmeyi bırakmış, hatta nehir bile kurumaya yüz tutmuştu. Tüm yaratıklar endişe içindeydi. Neşeli Orman’ın bu kötü durumu, büyük karanlık bir güç tarafından yönetilen Zehirli Ejderha’nın işiydi. Ejderha, kıskançlığı ve hırsıyla Neşeli Orman’ı kontrol etmek istiyordu.

Mimo, Neşeli Orman’ın bu kötü gidişatını gördüğünde hemen harekete geçmeye karar verdi. Cesurca, Zehirli Ejderha’nın mağarasına doğru yola çıktı. Yolda, karşısına pek çok engel çıktı, ama o yılmadı. Küçük yaratığın içindeki neşe ve cesaret, ona ilerlemesinde güç veriyordu.

Sonunda, Zehirli Ejderha’nın mağarasına ulaştığında, Ejderha onu hemen fark etti. “Ne istiyorsun, küçük mavi yaratık?” diye sordu Ejderha, korkutucu bir sesle.

Mimo, korkmadan ve gözlerini Ejderha’nın gözlerine dikerek cevap verdi: “Neşeli Orman’ı geri istiyoruz. Senin zehrini ve karanlığını istemiyoruz.”

Ejderha, ilk başta güldü. “Sen ne cesaretli bir mavi yaratıksın!” dedi. “Ama biliyor musun, ben bu ormanı bırakmayacağım!”

Mimo, pes etmedi. Ona Neşeli Orman’ın ne kadar değerli olduğunu anlattı. Birlikte yaşamanın güzelliğini ve her yaratığın özgürce yaşama hakkını vurguladı. Ejderha’nın kalbindeki küçük bir kıvılcımı yakmayı başardı.

Sonunda, Ejderha anladı. Kıskançlık ve hırsının ormanı yok etmeye değer olmadığını fark etti. Zehirli Ejderha’nın kalbi yumuşadı ve ormanın kurtarılması için Mimo’ya yardım etmeye karar verdi.

Birlikte, Neşeli Orman’ı kurtarmak için çalıştılar. Ejderha, zehirini temizlemeye ve ormana yaşam enerjisini geri getirmeye yardım etti. Mimo ve Ejderha’nın işbirliği sayesinde, Neşeli Orman eski neşesine geri döndü.

Bu masal, cesaretin ve dayanışmanın ne kadar önemli olduğunu anlatır. Küçük bir yaratığın bile büyük bir değişime öncülük edebileceğini ve insanın içindeki iyi niyetin en karanlık kalpleri bile değiştirebileceğini gösterir.